Cando falamos dunha
máquina do tempo, a que todos nos imaxinamos un aparello enorme, cunha cabina
chea de luces, nunha habitación onde hai moitos ordenadores e cables. Pero nada
máis lonxe da realidade, a verdadeira máquina do tempo ten a aparencia dun
reloxo dixital como os que hai agora, que ademais miden moitas cousas, como os
pasos, temperatura, calorías...
Esta máquina do tempo
funciona salvo que uns microchips implantados no cerebro, concretamente no
hipotálamo, lle envíen un sinal.
Que como o sei?, pois eu
son unha das 5 persoas, unha por cada continente, que están en posesión dese
reloxo e aos que nos implantaron os microchips, ao nacer. Chamamonos os “Chouta-tempos”
Os nosos nomes verdadeiros
nomes son: Sabela, Kakashi, Claton, Alika e Luk.
A doutora Sila LindaLu,
que pertence a unha organización secreta os Illuminati, xa sei que case todo o
mundo oíu falar dos Illuminati, pero ninguén pode demostrar a súa existencia, e
case todo o mundo lle atribúe un papel importante nos acontecementos máis
importantes da historia. E que non é como todo o mundo pensa maligna, senon que
é unha organización que intenta protexernos.
Pois como ía dicindo a
doutora Sila LindaLu, implantounos estes microchips, ao nacer, escolleunos ao
chou, tanto me puido tocar a min coma a outra nena ou neno que nacera en París
ou Londres, pero tocoume a min, Sabela, que nacín no Hospital Clínico de
Santiago de Compostela.
Cando llo explicaron aos
meus pais, leváronse un desgusto moi grande, pois eles querían que fose unha
nena normal, cunha vida normal ou polo
menos dentro da normatividade, e despois de convencelos e ca promesa de que si
eu cando fose maior non quería levar es vida a podía deixar en calquera
momento, convertinme e un “Chouta-tempos”, e a miña misión e protexela máquina
do tempo para que non caia en malas mans.
E aínda que pareza
incrible eu so viaxei, no tempo unhas dez veces, porque é moi perigoso, non so
porque cando viaxas o pasado podes cambiar todo o futuro e o mundo tal e como o
coñecemos agora, senón porque cada vez que viaxamos no tempo, o noso cerebro
perde moita cantidade de masa cerebral e de neuronas, polo que nos temos que
someter a un tratamento rexenerativo. Ademais quedas esgotado física e
mentalmente. E sempre viaxei o pasado o futuro esta prohibido, por unha lei, a
Lei do Tempo, que formulou a doutora Sila, que di que o tempo é coma un espazo
circular, e que se o adiantamos interrompendo a traxectoria espazo-tempo,
romperíase e o mundo destruiríase.
A teoría é moi complicada,
pero viaxar é sinxelo, so temos que concentrarnos e visualizar a data a que
queremos ir, e entón os impulsos eléctricos que emite o cerebro ao microchips,
fai que a enerxía se concentre e lévanos a data na que pensamos. O proceso é
como espertar dun sono.
Toda a nosa organización,
cre que nun futuro haberá máis persoas que nos axuden, unha vez que
perfeccionen a máquina e que isto pode axudar a salvar o noso planeta e as
vidas de moitas persoas, porque esta seriamente danado pola nosa acción.
E nos como
“Chouta-tempos”, debemos salvagardar non so a máquina, se non todo o
coñecemento e as investigacións, que durante este tempo estivemos levando a
cabo. Temos unha gran misión por diante.
El tío irlandés
Ningún comentario:
Publicar un comentario